Παίχτες : Dennis Quaid, Sigourney Weaver, Forest Whitacker, William Hurt, Matthew Fox
Βαθμολογία : 4 / 5
Με δυό λογάκια :
Τα μάτια όλου του κόσμου είναι συγκεντρωμένα σε μια σύνοδο κορυφής ενάντια της τρομοκρατίας. Συμμετέχουν οι ηγέτες των μεγαλύτερων χωρών από κάθε ήπειρο και φυσικά και της Αμερικής. Το event καταλήγει σε απόλυτη αποτυχία με τον αμερικανό πρόεδρο να δέχεται μπροστά στα μάτια όλου του κόσμου σφαίρα από ελεύθερο σκοπευτή. Η ταινία πραγματεύεται τη θέαση αυτού του γεγονότος μέσα από τα μάτια διαφορετικών μαρτύρων όπου ο καθένας έχει το δικό του ιδιαίτερο ρόλο στην ιστορία και με τις εμπειρίες τους, σιγά σιγά ξεκλειδώνεται ο γρίφος του τι πραγματικά συνέβη.
Αναλυτικότερα :
Στυλάτο και δυνατό, το Vantage Point ποντάρει στο καλό σενάριο και στο να τροφοδοτεί συνεχώς τον θεατή με νέα στοιχεία, αρκετά μεν για να προβεί σε μια ενδιαφέρουσα νοητική επεξεργασία της ιστορίας, αλλά ποτέ τόσα ώστε να βρει τη λύση του αινίγματος, τουλάχιστον μέχρι το τέλος της ταινίας. Η ταινία είναι ραμμένη σε παλιομοδίτικο πατρόν, με έμφαση στο γνήσια δεξιοτεχνικό ξετύλιγμα της πλοκής, χωρίς αναίτια δράση και φοβερές action εξάρσεις. Πρακτικά, δράση δεν υπάρχει καθόλου, αν εξαιρέσεις κάτι σκηνές κυνηγητού με αυτοκίνητα. Δε με χάλασε. Είναι αν μη τι άλλο θετικό που ακόμα υπάρχουν δημιουργοί που πιστεύουν στη δύναμη της αφήγησης και δε μας μπουκώνουν με εκρήξεις και εφέ υπολογιστή όπως τόσοι άλλοι.
Σκηνοθεσία και φωτογραφία τέντα. Μοντέρνα, κοφτή και περιεκτική. Σου λέει αυτά που έχει να πει σε μόλις 80κάτι λεπτά και το κόβει πολύ πριν κουράσει το θεατή. Ο Dennis Quaid είναι όπως πάντα μέτριος στο ρόλο του, ο Forest Whitacker όπως πάντα καταπληκτικά εκφραστικός και η Sigourney Weaver εμφανίζεται σε υπερβολικά λίγες σκηνές. Η ταινία δεν είναι τέλεια. Για την ακρίβεια, μπορεί να απωθήσει κάποιους από εσάς, λόγω του αμερικανισμού της και του (ενίοτε) διδακτικού της ύφους. Ναι, ΚΑΙ εδώ οι κακοί είναι οι ανατολίτες τρομοκράτες. Οι οποίοι απεικονίζονται εν ολίγοις σαν παράλογα, κακόβουλα πλάσματα που τολμούν να αντισταθούν στους δίκαιους Αμερικανικούς Χριστιανικούς πυραύλους αέρος – εδάφους, με τα δικά τους βρωμιαραία, ελεεινά Μουσουλμανικά σαλάμια αέρος – αέρος. Παρόλα αυτά, αν μπορέσετε να αντισταθείτε στη λούμπα να χρωματιστείτε συναισθηματικά είτε με συμπάθητικούς, είτε με αντιπαθητικούς τόνους απέναντι στην προπαγάνδα της ταινίας, και προσπαθήσετε να τη δείτε σαν ένα δεξιοτεχνικό αφηγηματικό puzzle, τότε πραγματικά θα τη διασκεδάσετε.
Βαθμολογία : 4 / 5
Με δυό λογάκια :
Τα μάτια όλου του κόσμου είναι συγκεντρωμένα σε μια σύνοδο κορυφής ενάντια της τρομοκρατίας. Συμμετέχουν οι ηγέτες των μεγαλύτερων χωρών από κάθε ήπειρο και φυσικά και της Αμερικής. Το event καταλήγει σε απόλυτη αποτυχία με τον αμερικανό πρόεδρο να δέχεται μπροστά στα μάτια όλου του κόσμου σφαίρα από ελεύθερο σκοπευτή. Η ταινία πραγματεύεται τη θέαση αυτού του γεγονότος μέσα από τα μάτια διαφορετικών μαρτύρων όπου ο καθένας έχει το δικό του ιδιαίτερο ρόλο στην ιστορία και με τις εμπειρίες τους, σιγά σιγά ξεκλειδώνεται ο γρίφος του τι πραγματικά συνέβη.
Αναλυτικότερα :
Στυλάτο και δυνατό, το Vantage Point ποντάρει στο καλό σενάριο και στο να τροφοδοτεί συνεχώς τον θεατή με νέα στοιχεία, αρκετά μεν για να προβεί σε μια ενδιαφέρουσα νοητική επεξεργασία της ιστορίας, αλλά ποτέ τόσα ώστε να βρει τη λύση του αινίγματος, τουλάχιστον μέχρι το τέλος της ταινίας. Η ταινία είναι ραμμένη σε παλιομοδίτικο πατρόν, με έμφαση στο γνήσια δεξιοτεχνικό ξετύλιγμα της πλοκής, χωρίς αναίτια δράση και φοβερές action εξάρσεις. Πρακτικά, δράση δεν υπάρχει καθόλου, αν εξαιρέσεις κάτι σκηνές κυνηγητού με αυτοκίνητα. Δε με χάλασε. Είναι αν μη τι άλλο θετικό που ακόμα υπάρχουν δημιουργοί που πιστεύουν στη δύναμη της αφήγησης και δε μας μπουκώνουν με εκρήξεις και εφέ υπολογιστή όπως τόσοι άλλοι.
Σκηνοθεσία και φωτογραφία τέντα. Μοντέρνα, κοφτή και περιεκτική. Σου λέει αυτά που έχει να πει σε μόλις 80κάτι λεπτά και το κόβει πολύ πριν κουράσει το θεατή. Ο Dennis Quaid είναι όπως πάντα μέτριος στο ρόλο του, ο Forest Whitacker όπως πάντα καταπληκτικά εκφραστικός και η Sigourney Weaver εμφανίζεται σε υπερβολικά λίγες σκηνές. Η ταινία δεν είναι τέλεια. Για την ακρίβεια, μπορεί να απωθήσει κάποιους από εσάς, λόγω του αμερικανισμού της και του (ενίοτε) διδακτικού της ύφους. Ναι, ΚΑΙ εδώ οι κακοί είναι οι ανατολίτες τρομοκράτες. Οι οποίοι απεικονίζονται εν ολίγοις σαν παράλογα, κακόβουλα πλάσματα που τολμούν να αντισταθούν στους δίκαιους Αμερικανικούς Χριστιανικούς πυραύλους αέρος – εδάφους, με τα δικά τους βρωμιαραία, ελεεινά Μουσουλμανικά σαλάμια αέρος – αέρος. Παρόλα αυτά, αν μπορέσετε να αντισταθείτε στη λούμπα να χρωματιστείτε συναισθηματικά είτε με συμπάθητικούς, είτε με αντιπαθητικούς τόνους απέναντι στην προπαγάνδα της ταινίας, και προσπαθήσετε να τη δείτε σαν ένα δεξιοτεχνικό αφηγηματικό puzzle, τότε πραγματικά θα τη διασκεδάσετε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου