Παίχτες : Antonio Banderas, Morgan Freeman
Βαθμολογία : 3,5 / 5
Με δυό λογάκια :
“Παλιοσειρά” κλέφτης έργων τέχνης (Freeman), συνεργάζεται με ένα... τσικό (όσο τσικό μπορείς πλέον να αποκαλέσεις το Banderas δηλαδη!) για μια muchas marakas λαμογιά, μεγαλύτερη από κάθε άλλη. Ωστόσο, θα βρουν μπροστά τους την αστυνομία, τη Ρώσικη μαφία αλλά και την αμοιβαία έλλειψη εμπιστοσύνης που τρέφουν ο ένας για τον άλλο...
Αναλυτικότερα :
Είναι πολύ καλύτερο από όσο ακούγεται. Βασικά, το Thick as Thieves θα ήθελε πολύ να είναι... μια μείξη μεταξύ του Ocean's Eleven και του The Score (ΤΑΙΝΙΑΡΑ του ειδους με Al Pacino & Edwart Norton) και θα τα κατάφερνε... αν είχε το αντίστοιχο budget αλλά και την αποφασιστικότητα για να στηρίξει και να προωθήσει τις φιλοδοξίες του. Παρόλα αυτά, κατορθώνει να είναι μια πολύ καλή ταινία σχετικά χαμηλών τόνων με δυνατότερο όπλο της το καλό σενάριο. Όλα τα λεφτά της ταινίας παίζονται στις συνεχείς ανατροπές της ιστορίας (ειδικά προς το τέλος μπορεί και να τη χάσετε τη μπάλα!) αλλά και στο παιχνίδι μεταξύ των πρωταγωνιστών που λαμβάνει χώρα με suspense, ένταση και νεύρο. Το love story μεταξύ του Banderas και της Ρωσιδούλας δε συγκλονίζει κιόλας, αλλά είναι επαρκές για να προσθέσει ένα εξτρά ενδιαφέρον και να βοηθήσει να δεθείς και να ταυτιστείς καλύτερα με τους πρωταγωνιστές.
Το πρόβλημα του είναι αυτή ακριβώς η φιλοδοξία του, αφενός να κρατήσει τους τόνους από τη μια χαμηλούς και “ποιοτικούς” , αφετέρου όμως ζηλεύει και τη λάμψη των λιγότερο σοβαρών, αλλά πιο διάσημων ταινιών του είδους και προσπαθεί να δανειστεί κάτι από αυτή βάζοντας φτηνό χιουμοράκι στο στόμα του Banderas και δείχνοντάς τον στην αρχή του έργου να κάνει ταρζανιές και κωλοτούμπες πάνω σε βαγόνια του μετρό εν κινήσει. Το αποτέλεσμα είναι, οι όποιες εύθραυστες ισορροπίες να χάνονται και μαζί χάνεται και ο χαρακτήρας και η μοναδικότητα του έργου. Επιπλέον, σπαταλιέται χρόνος και χρήμα στο να μας δείξουν όλα αυτά τα επουσιώδη και παραμελούνται πιο σημαντικά πράγματα. Θα ήθελα φερ' ειπείν να δω μια πιο εμπεριστατωμένη ματιά στον όλο σχεδιασμό και την εκτέλεση της ληστείας και όχι να μας σερβιριστεί με τόσο συνοπτικό, αφαιρετικό και πρόχειρο τρόπο. Ειδικά τη φάση με το Banderas πάνω στο καροτσάκι να αποφεύγει τις υπεριώδεις ακτίνες του αισθητήρα του συναγερμού τους, πήρε πάρα πολύ για να τη σκεφτούν; Πολύ καλύτερα το έκανε ΠΟΛΛΑ χρόνια πριν ο Sean Connery & η Catherine Jeta Jones στο “Entrapment”, αλλά και ο Tom Cruise στο ρόλο του Nathan Hunt στο “Mission : Impossible” (Ελ. Υπότιτλος : Επικίνδυνη αποστολή) του Brian de Palma.
Β / Κ (Βυζιά / Κώλοι) :
Η Ρωσιδούλα είναι σωστό μπιμπελό και μας το δείχνει σε μια ωραία γυρισμένη ερωτική σκηνή, μόνο που... μας κρύβει κάθε υποψία επίμαχου σημείου. Κρίμας. Για τις κυρίες το μενού διαθέτει... τη λατινική προφορά και τον αποτριχωμένο πισινό του Antonio Banderas, κάτι που εξάλλου μπορούν να βρουν και σε ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΑΛΛΕΣ ταινίες του!
Ρεζουμέ :
Χωρίς το απαραίτητο βάθος και το budget που θα μπορούσαν να το κάνουν να ξεχωρίσει, το Thick as Thieves είναι εντούτοις μια αξιοπρεπέστατη πρόταση για ένα χαλαρό απογευματάκι. Ειδικά δε, το κοριτσομάνι που θέλει να απολαύσει ένα έργο του είδους (και τον κώλο του Banderas!) χωρίς απαραίτητα να θέλει μετά Depon για να περάσει ο πονοκέφαλος, θα την καταβρεί.
Σούζα τ΄Αλουγάκι!
Η ταινία κυκλοφορεί επίσης με τον εναλλακτικό τίτλο "The Code" και με τον Ελληνικό υπότιτλο "Εντιμότατοι Διαρρήκτες"
Βαθμολογία : 3,5 / 5
Με δυό λογάκια :
“Παλιοσειρά” κλέφτης έργων τέχνης (Freeman), συνεργάζεται με ένα... τσικό (όσο τσικό μπορείς πλέον να αποκαλέσεις το Banderas δηλαδη!) για μια muchas marakas λαμογιά, μεγαλύτερη από κάθε άλλη. Ωστόσο, θα βρουν μπροστά τους την αστυνομία, τη Ρώσικη μαφία αλλά και την αμοιβαία έλλειψη εμπιστοσύνης που τρέφουν ο ένας για τον άλλο...
Αναλυτικότερα :
Είναι πολύ καλύτερο από όσο ακούγεται. Βασικά, το Thick as Thieves θα ήθελε πολύ να είναι... μια μείξη μεταξύ του Ocean's Eleven και του The Score (ΤΑΙΝΙΑΡΑ του ειδους με Al Pacino & Edwart Norton) και θα τα κατάφερνε... αν είχε το αντίστοιχο budget αλλά και την αποφασιστικότητα για να στηρίξει και να προωθήσει τις φιλοδοξίες του. Παρόλα αυτά, κατορθώνει να είναι μια πολύ καλή ταινία σχετικά χαμηλών τόνων με δυνατότερο όπλο της το καλό σενάριο. Όλα τα λεφτά της ταινίας παίζονται στις συνεχείς ανατροπές της ιστορίας (ειδικά προς το τέλος μπορεί και να τη χάσετε τη μπάλα!) αλλά και στο παιχνίδι μεταξύ των πρωταγωνιστών που λαμβάνει χώρα με suspense, ένταση και νεύρο. Το love story μεταξύ του Banderas και της Ρωσιδούλας δε συγκλονίζει κιόλας, αλλά είναι επαρκές για να προσθέσει ένα εξτρά ενδιαφέρον και να βοηθήσει να δεθείς και να ταυτιστείς καλύτερα με τους πρωταγωνιστές.
Το πρόβλημα του είναι αυτή ακριβώς η φιλοδοξία του, αφενός να κρατήσει τους τόνους από τη μια χαμηλούς και “ποιοτικούς” , αφετέρου όμως ζηλεύει και τη λάμψη των λιγότερο σοβαρών, αλλά πιο διάσημων ταινιών του είδους και προσπαθεί να δανειστεί κάτι από αυτή βάζοντας φτηνό χιουμοράκι στο στόμα του Banderas και δείχνοντάς τον στην αρχή του έργου να κάνει ταρζανιές και κωλοτούμπες πάνω σε βαγόνια του μετρό εν κινήσει. Το αποτέλεσμα είναι, οι όποιες εύθραυστες ισορροπίες να χάνονται και μαζί χάνεται και ο χαρακτήρας και η μοναδικότητα του έργου. Επιπλέον, σπαταλιέται χρόνος και χρήμα στο να μας δείξουν όλα αυτά τα επουσιώδη και παραμελούνται πιο σημαντικά πράγματα. Θα ήθελα φερ' ειπείν να δω μια πιο εμπεριστατωμένη ματιά στον όλο σχεδιασμό και την εκτέλεση της ληστείας και όχι να μας σερβιριστεί με τόσο συνοπτικό, αφαιρετικό και πρόχειρο τρόπο. Ειδικά τη φάση με το Banderas πάνω στο καροτσάκι να αποφεύγει τις υπεριώδεις ακτίνες του αισθητήρα του συναγερμού τους, πήρε πάρα πολύ για να τη σκεφτούν; Πολύ καλύτερα το έκανε ΠΟΛΛΑ χρόνια πριν ο Sean Connery & η Catherine Jeta Jones στο “Entrapment”, αλλά και ο Tom Cruise στο ρόλο του Nathan Hunt στο “Mission : Impossible” (Ελ. Υπότιτλος : Επικίνδυνη αποστολή) του Brian de Palma.
Β / Κ (Βυζιά / Κώλοι) :
Η Ρωσιδούλα είναι σωστό μπιμπελό και μας το δείχνει σε μια ωραία γυρισμένη ερωτική σκηνή, μόνο που... μας κρύβει κάθε υποψία επίμαχου σημείου. Κρίμας. Για τις κυρίες το μενού διαθέτει... τη λατινική προφορά και τον αποτριχωμένο πισινό του Antonio Banderas, κάτι που εξάλλου μπορούν να βρουν και σε ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΑΛΛΕΣ ταινίες του!
Ρεζουμέ :
Χωρίς το απαραίτητο βάθος και το budget που θα μπορούσαν να το κάνουν να ξεχωρίσει, το Thick as Thieves είναι εντούτοις μια αξιοπρεπέστατη πρόταση για ένα χαλαρό απογευματάκι. Ειδικά δε, το κοριτσομάνι που θέλει να απολαύσει ένα έργο του είδους (και τον κώλο του Banderas!) χωρίς απαραίτητα να θέλει μετά Depon για να περάσει ο πονοκέφαλος, θα την καταβρεί.
Σούζα τ΄Αλουγάκι!
Η ταινία κυκλοφορεί επίσης με τον εναλλακτικό τίτλο "The Code" και με τον Ελληνικό υπότιτλο "Εντιμότατοι Διαρρήκτες"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου