Με δυό λογάκια :Το πιο πρόσφατο μέρος της σάγκας του Resident Evil ανεβάζει αποφασιστικά τη δράση, εις βάρος του πιο ατμοσφαιρικού, survival horror στοιχείου. Αυτό μπορεί να απογοητεύσει κάποιους από εσάς, ειδικά τις παλιοσειρές. Παρόλα αυτά, κανείς δε μπορεί να αμφισβητήσει ότι πρόκειται για ένα ιδιαίτερα εντυπωσιακό και προσεγμένο παιχνίδι.
Τα Θετικά :Απίστευτα όμορφα γραφικά, ήχος, τεχνικός τομέας γενικά. Ξέφρενη δράση που εξυψώνεται ακόμα περισσότερο από τον άψογο χειρισμό. Μεγάλο single player campaign. Άπειρο και πάρα πολύ καλό unlockable υλικό. Δυνατό online κομμάτι. Πολύ μεγάλη επαναληψιμότητα. Η Sheva είναι θεά, Βαλκυρία σωστή! Ψαρωτικοί, σκατόψυχοι οι Lickers!
Τα Αρνητικά :Αδιάφορο και σε κάποια σημεία εξωφρενικό σενάριο, απουσία πλοκής. Εκμηδένιση του survival horror στοιχείου. Προβλήματα με την τεχνητή νοημοσύνη της Sheva, ιδιαίτερα στα Veteran & Professional επίπεδα δυσκολίας. Το κομμάτι της κάλυψης είναι ξένο προς το στήσιμο και τη μηχανή του παιχνιδιού και στα ανώτερα επίπεδα δυσκολίας, προβληματικό. Κάποιες boss fights δεν ταιριάζουν στο στυλ του παιχνιδιού. Κάποια τέρατα είναι εκνευριστικά και αφαιρούν από την απόλαυση του παιχνιδιού, π.χ. Τα reaper, ο El Gigante και οι majini με τα πολυβόλα.
Βαθμολογία : Για τους ανοιχτόμυαλους και τους καινούριους 4,5 / 5. Για τους νοσταλγούς, 3,5 / 5.
Αναλυτικότερα :Λίγα, πολύ λίγα παιχνίδια έχουν λατρευτεί και αποκτήσει το cult status του Resident Evil. Για πάνω από 10 χρόνια η σειρά στοιχειώνει τους fan της βγάζοντας το ένα μετά το άλλο survival horror αριστουργήματα (R.E. 1-4, Code Veronica) αλλά και τίτλους – αρπαχτές (Gun Survivor 1&2, Dead Aim, Outbreak 1&2) που παρόλα αυτά δεν κατάφεραν να αμαυρώσουν τη λάμψη του ονόματός του. Παράλληλα υπήρξαν 4 ομώνυμες κινηματογραφικές παραγωγές (η πιο πρόσφατη μόλις πέρσι R.E. : Degeneration), νουβέλες, comics, και κάθε είδος franchise απαρτίζουν ένα από τα μεγάλα εμπορικά ονόματα της πιάτσας. Δε νοείται κονσόλα νέας γενιάς να λανσαριστεί χωρίς ένα νέο τίτλο της σειράς και η πάντα υπερδραστήρια εταιρία παραγωγής Capcom δεν άργησε να μας προσφέρει το νέο της τίτλο, σε κάθε διαθέσιμη δυνατή πλατφόρμα.
Σενάριο : Αν έχετε δει το περσινό Degeneration, μάλλον δε θα εκπλαγείτε από τη νέα τροπή της υπόθεσης. Έχοντας βγει η υπόθεση Umbrella στο φως και μετά την καταστροφή της Racoon city, δείγματα και παραλλαγές των περιβόητων ιών (T virus, G virus, Veronica αλλά και οι μικροοργανισμοί Las Plagas από το Resident Evil 4) βγήκαν στη μαύρη αγορά. Πλέον οποιοσδήποτε έχει αρκετές φιλοδοξίες, αλλά και το αντίστοιχο χρηματικό ποσό, μπορεί να προμηθευτεί έναν από τους ιούς, μια από τις πολλές παραλλαγές τους ή κάποιο από τα γνωστά παλιά αλλά και καινούρια B.O.W. (Bio Organic Weapons) που έχετε αντιμετωπίσει ως παίκτες στα προηγούμενα παιχνίδια της σειράς. Με την ευρεία εξάπλωση των βιολογικών όπλων, μια νέα απειλή γεννήθηκε που απλώνει τη σκιά της ανά την υφήλιο : Bio – Terrorism ή αλλιώς βιολογική τρομοκρατία.
Οι καινούριες ανάγκες δημιουργούν καινούριες συνθήκες και έτσι σύντομα υδρίθηκε η B.S.A.A., ένας διεθνής οργανισμός που πατρονάρεται από τον Ο.Η.Ε. Σκοπός του είναι η καταπολέμιση της βιολογικής απειλής, οπουδήποτε στην υφήλιο και αν λάβει χώρα αυτή. Και – καλά μαντέψατε – οι γνωστοί και αγαπημένοι ήρωες / παλιοσειρές των προηγούμενων παιχνιδιών (Chris Redfield, Jill Valentine, Claire Redfield) βρήκαν τη θέση που τους αρμόζει εδώ. Στο RE 5 φημολογία για επερχόμενη βιολογική απειλή φέρνει τον Chris Redfield στην Αφρικανικό χωριό Kijuju όπου ενώνει τις δυνάμεις του με μια τοπική πράκτορα της B.S.A.A. , Sheva Alomar. Η συνέχεια επί της οθόνης...
Σε γενικές γραμμές στο σενάριο κλείνουν σχεδόν όλα τα “ανοιχτά μέτωπα” που υπήρχαν από τα προηγούμενα παιχνίδια. Ειδικά, αφότου τερματίσετε το παιχνίδι, δε μπορεί παρά να μη σας δωθεί η αίσθηση ότι η εταιρία διαγράφει ένα τεράστιο Game Over στη γνωστή μέχρι τώρα ιστορία, προφανώς για να κατευθύνουν τη σειρά σε καινούριες σεναριακές – και όχι μόνο - κατευθύνσεις. Είναι κρίμα που η παρούσα ιστορία φαντάζει τόσο ανεπαρκής σε σχέση με αυτές των παλιότερων παιχνιδιών. Πρακτικά, περιορίζεται σε καθαρά διεκπαιρεωτικό ρόλο, δηλαδή υπάρχει ίσα για να κάνει τη δουλειά της και μάλιστα, όσο προχωράει, το ενδιαφέρον της ελαττώνεται. Φυσικά, κάτι τέτοιο είναι μέχρι ενός σημείου αναμενόμενο, καθώς το κυρίως βάρος της προσοχής έχει δοθεί στην – ομολογουμένως πολύ καλή – δράση.
Αλλά κάποιες τρύπες στο σενάριο και κάποια εξωφρενικά στοιχεία θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί. Όταν δείτε τον Irving (ένας από τους εκνευριστικότερους χαρακτήρες σε videogame) να μεταμορφώνεται μέσα σε 1-2 δευτερόλεπτα αφότου “χτυπήσει” την ένεση από τον ιό, από νορμάλ άνθρωπος σε ένα υπερτεράστιο θαλάσσιο τέρας, θα καταλάβετε τι εννοώ. Μέσα στην ιστορία προσπάθησαν να μπλέξουν ΟΛΟΥΣ τους ιούς που υπήρχαν στα προηγούμενα παιχνίδια και να προσθέσουν και άλλον έναν ακόμα, με αποτέλεσμα να χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα. T – Virus, G – Virus, Veronica Virus, Las Plagas και ο καινούριος Progenitor Virus, πέρα από το σεναριακό κομφούζιο, συνεπάγονται και μια ποικιλία από τελείως ετερόκλητα τέρατα (majini, πράματα με πλοκάμια, πλάσματα που απαρτίζονται από άπειρα τεράστια σκουλήκια, γιγάντιες μεταλλαγμένες εκδόσεις φυσιολογικών ζώων, ιπτάμενα περίεργα πλάσματα, αυτούσια παλιά τέρατα από τα προηγούμενα RE, χλάπάτσες, ζουζούνια & διάφορα εντομοειδή κλπ) που αφαιρούν από το παιχνίδι το χαρακτήρα και τη μοναδικότητά του.
Οι καινούριοι χαρακτήρες αποτυγχάνουν να διατηρήσουν το ενδιαφέρον. Αδιάφοροι και με κλισαρισμένα, βαρετά κίνητρα, πρακτικά θα τους συναντήσετε σε 1-2 βιαστικά στιγμιότυπα και τελικά όταν θα είναι να τους σκοτώσετε, αφού προηγουμένως έχουν ΟΛΟΙ μέσω κάποιου ιού μεταμορφωθεί στιγμιαία σε τεράστια και ακατανόητης μορφής πλάσματα. Μεγαλύτερη απογοήτευση όλων ο Wesker. Ένας από τους καλύτερους villains που παρουσιάστηκαν ποτέ σε ηλεκτρονικό παιχνίδι, υποβιβάζεται στο ρόλο του παράφρονα, που θέλει να καταστρέψει τον κόσμο για να τον... σώσει! Τόσο μεγάλη πρωτοτυπία. Επιπλέον μείον, η τελική μάχη, στην οποία προσπαθείτε να χτυπήσετε... το σπυρί του Wesker που πότε βγαίνει στο στήθος του και πότε προβάλλει από την πλάτη του. Μακράν η χειρότερη του παιχνιδιού και εν κατακλείδει μια τεράστια απογοήτευση που χαλάει τη συνολική εμπειρία του παιχνιδιού.
Γραφικά & Ήχος :Απίστευτα όμορφα γραφικά με πρωτοφανή λεπτομέρεια. Όμορφα, τεράστια καλοφτιαγμένα μοντέλα χαρακτήρων, ΓΙΓΑΝΤΙΟΙ τελικοί κακοί, μεγάλη ποικιλία στα μοντέλα των majini (τα εδώ αντίστοιχα των zombies που υπήρχαν στα προηγούμενα παιχνίδια) που συνεχώς σας καταδιώκουν. Άψογο animation, ατμοσφαιρικά, γεμάτα λεπτομέρεια περιβάλλοντα. Ένα προσωπικό μου παραπονάκι όσον αφορά τα γραφικά είναι η “αλλαγμένη” απόδωση των προσώπων των Chris & Jill. Είναι άψογα φτιαγμένα, αλλά και πλέον τελείως διαφορετικά από ότι τα γνωρίσαμε στα παλιότερα παιχνίδια! Εφέ, εκρήξεις, καιρικά φαινόμενα, όλα άψογα. Σίγουρα μιλάμε για ένα από τα πιο εντυπωσιακά παιχνίδια του PS3, τουλάχιστον στον οπτικό τομέα.
Σε πολύ καλό επίπεδο και το soundtrack που αλλάζει ανάλογα με την ένταση της μάχης, αλλά και οι πολλές εκφράσεις που ανταλάσσουν οι χαρακτήρες μεταξύ τους. Και στα πάσης φύσεως ηχητικά εφέ έχει γίνει πολύ καλή δουλειά – με μια εξαίρεση : ο κρότος πυροβολισμού των handguns είναι τελείως “πέτσινος”!
Χειρισμός :Πιο σταθερό και στιβαρό δεν έχει. Τα controls ανταποκρίνονται άψογα στις εντολές σας και σαν ζεστά σαρκώδη γαμοχερουλα, στρίβουν τον ήρωα / την ηρωίδα σας εκεί που θα προστάξετε. Ένα θεματάκι με τις οριζόντιες στροφές υπάρχει, ειδικά εκεί που πρέπει ταυτόχρονα να τρέξετε, επειδή πρέπει την ίδια στιγμή να πατάτε και τους 2 αναλογικούς μοχλούς και το κουμπί του τρεξίματος. Αλλά όπως και να έχει προσπερνιέται. Αν έχετε παίξει το R.E. 4, βασικά ήδη γνωρίζετε το χειρισμό.
Η πιο αξιοσημείωτη διαφορά είναι ότι πλέον το inventory λειτουργεί σε πραγματικό χρόνο, δηλαδή πλέον η δράση δεν “παγώνει” όσο εσείς βλέπετε τα διαθέσιμά σας αντικείμενα, αλλά συνεχίζεται ακάθεκτη και αν δεν είστε ιδιαίτερα γρήγορος στις επιλογές σας μπορεί να χάσετε πολύτιμη ζωή. Ευτυχώς μπορείτε να αναθέσετε κάποιες συγκεκριμένες θέσεις του inventory σε quick keys τα οποία ενεργοποιούνται με το σταυρό κατευθύνσεως και να βάλετε εκεί τα πράγματα που χρησιμοποιείτε συχνότερα και να τα συναλάσσετε αστραπιαία.
Επιπλέον άξιες λόγου είναι οι λειτουργίες αλληλεπίδρασης που έχετε με τη Sheva. Ανά πάσα στιγμή μπορείτε να της δώσετε απλές εντολές, να ανταλλάξετε αντικείμενα, να ζητήσετε ή να της προσφέρετε πράγματα και να τη φωνάξετε να σας βοηθήσει, ειδικά όταν επίκειται άμεσα να σκοτωθείτε. Υπάρχουν και κάτι ψιλά από cooperative κινήσεις, τις οποίες ωστόσο θα τις αξιοποιήσετε καλύτερα στο online παιχνίδι με κάποιο “ανθρώπινο” συμπαίκτη σας, παρά στο single player campaign. Υπάρχει επίσης 2 player cooperative game σε split screen για να παίζετε 2 άτομα στο σαλόνι του σπιτιού σας!
Το μεγαλύτερο μείον στο θέμα του χειρισμού, είναι ότι υπάρχουν κάποια στιγμιότυπα και καταστάσεις που δεν ταιριάζουν στο στυλ του. Το κομμάτι της κάλυψης, όταν αρχίσετε να αντιμετωπίζετε majinis με πυροβόλα όπλα, είναι ανεπαρκές και φαντάζει “ψεύτικο”. Κάποιες boos fights απαιτούν να κινηθείτε με μεγάλη ταχύτητα και ακρίβεια και να εκτελέσετε μανούβρες στις οποίες από τη φύση του χειρισμού, ο χαρακτήρας σας αδυνατεί να τις κάνει. Χαρακτηριστικότερα παραδείγματα οι μάχες με την τεράστια νυχτερίδα που πρέπει να τη χτυπήσετε στο... πίσω και κάτω μέρος του σώματός της, κάθε αναμέτρηση με reapers που είναι καθόλα άτρωτοι, εκτός από ένα και μοναδικό, πολύ συγκεκριμένο και δυσπρόσιτο αδύναμο σημείο πάνω τους, αλλά και η τελική μάχη με το Wesker στην οποία θα πρέπει να πυροβολήσετε έναν πολύ μικρό στόχο στην πλάτη του.
Gameplay :Στιβαρό. Η στόχευση ποτέ άλλοτε δε γινόταν καλύτερα και η δράση είναι συνεχής, κάφρικη και κορυφαία. Το μεγαλύτερο ίσως πλεονέκτημα του παιχνιδιού είναι το τεράστιο replayability value του. Τελειώνοντας το single player campaign θα ξεκλειδωθούν αυτόματα τα ΑΠΕΙΡΑ επιπλέον χαρακτηριστικά συν το Mercenaries mini game που το συναντάμε από το Resident Evil : Nemesis και γενικά θεωρείται σαν το πιο επιτυχημένο concept όσον αφορά unlockable περιεχόμενο σε βιντεοπαιχνίδι, γενικά. Βάλε τα επιπλέον όπλα, στολές, επιλογές, φίλτρα κάμερας, playable χαρακτήρες, συλλεκτικές 3d φιγούρες με τους ήρωες & τα τέρατα (!!!) και γενικά είναι ασφαλές να συμπεράνεις ότι η αξία του παιχνιδιού όχι μόνο δε μειώνεται, απεναντίας ΑΥΞΑΝΕΤΑΙ αφότου το τερματίσεις. Και όλα αυτά, φανταστείτε, χωρίς καν να αρχίσω να μιλάω για το online περιεχόμενο...
Πολύ καλή δουλειά έχει γίνει στον τομέα της τεχνιτής νοημοσύνης. Οι εχθροί απομακρύνονται με αιφνίδιους ελιγμούς από το στόχαστρό σας, σας επιτίθονται πάντα σε γκρουπ, μοιράζονται σε ομαδούλες και πραγματοποιούν κυκλωτικές κινήσεις για να σας περικυκλώσουν από παντού. Σε μεταγενέστερα επίπεδα, αναζητούν σημεία κάλυψης, ταμπουρώνονται πίσω από αυτά και σας πυροβολούν διαδοχικά, παρέχοντας ο ένας στον άλλο covering fire. Σε ακόμα πιο extreme καταστάσεις, μπορεί να σας ρίξουν και καμιά χειροβομβίδα για να σας ξετρυπώσουν από την κρυψώνα σας.
Αστέρι δουλειά έχει γίνει και στην τεχνητή νοημοσύνη της Sheva. Πιστή και πάντα αξιόπιστη, στέκεται σα σωστή Βαλκυρία στο πλευρό σας σε κάθε στιγμή του παιχνιδιού. Ειδικά μέχρι να μάθετε το παιχνίδι, πρόκειται να σας ξελασπώσει από πολλές καταστάσεις, καθώς θα πολεμάει πολύ καλύτερα από εσάς! Παράλληλα, εναλάσσοντας μεταξύ δυο απλών εντολών, μπορείτε να καθορίσετε τη “στρατηγική” της ανάμεσα σε πιο αμυντική ή πιο επιθετική. Απλά, να έχετε υπόψη σας ότι η Sheva τείνει να “ρουφάει” τα πυρομαχικά, να τα ξοδεύει σχετικά ασύδοτα, εφόσον κάνετε το λάθος να της αφήσετε πολλά στο inventory. Το αυτό ισχύει και για τα healing items, τα οποία όμως σχεδόν πάντα τα χρησιμοποιεί για να γιατρέψει εσάς. Γενικά, στη μάχη είναι ιδιαίτερα αποδοτική, ακόμα και αν την αφήσετε με ένα απλό μαχαιράκι, αλλά αν διαθέτει παραπάνω από ένα όπλα, τείνει να “κολλάει” στο ένα από αυτά και γενικά να μη τα χρησιμοποιεί με τον πλέον λογικό τρόπο. Φερ'ειπείν, μπορεί εσείς να της έχετε δώσει και handgun & shotgun και σε κάποια δύσκολη μάχη να επιμένει στο handgun (που στα bosses αλλά και στους “τεράστιους majini” δεν τους κλάνει μια) και να μην αλλάζει όπλο.
Το πιο ενοχλητικό χαρακτηριστικό όμως παρουσιάζεται στα μεγάλα επίπεδα δυσκολίας όπου συχνά θα χάσετε το παιχνίδι από ελλείψεις στην τεχνητή νοημοσύνη, η οποία στα εύκολα τα πάει μια χαρά αλλά προφανώς στα πιο δύσκολα σκαλώνει. Θα χάσετε αρκετές φορές σε συγκεκριμένα επίπεδα στα Veteran & Professional, είτε επειδή η Sheva δεν έτρεξε έγκαιρα για κάλυψη, είτε επειδή δεν έτρεξε να αποφύγει τον Chainsaw Majini (που σε ανεβασμένη δυσκολία κάνει one hit kills), είτε επειδή δεν ελίχθηκε αρκετά γρήγορα ανάμεσα στα εμπόδια στο επίπεδο με τους κυλιόμενους ιμάντες και κατέληξε φλαμπέ στο φουρνέλο...
Online :Τύπου Mercenaries mode παιχνίδια, με ματσάκια πολλών παραλλαγών (cooperative, deathmatch, team tag κλπ) άπειρα achievements που ξεκλειδώνουν διάφορα καλούδια και αν είστε ιδιαίτερα μερακλήδες, συνεργικές κινήσεις με τους συμπαίκτες σας για να τσακίζετε τους majini με ακόμα πιο αποδοτικό και εντυπωσιακό τρόπο.
Ρεζουμέ :Προσεγμένο, δουλεμένο με υπερβολική προσοχή στη λεπτομέρεια και τεχνικά άψογο, το RE 5 είναι μια καλοκουρδισμένη gameplay μηχανή που θα στοιχείώσει την κονσόλα σας. Εκτός και αν ανήκετε στην κατηγορία των PC gamers (η κονσολάδικη φύση και καταβολές του τίτλου μάλλον δε θα τους προσελκύσουν ποτέ) ή των ανθρώπων που αγόρασαν κονσόλα καινούριας γενιάς μόνο και μόνο για να παίζουν Pro Evolution Soccer, νομίζω ότι σε κάθε άλλη περίπτωση πρέπει να έχετε το RE 5 στη συλλογή σας.
Ravenloft box set
