Παίχτες :
6 άτομα όλα κι όλα
Βαθμολογία :
4 / 5
Με δυό λογάκια :
4 γυναίκες ξυπνάνε σε ένα μυστήριο κελί χωρίς να έχουν ίχνος μνήμης σχετικά με τις συνθήκες που τις έφεραν εκεί μέσα. Μετά αρχίζουν τα μυστήρια ψυχολογικά βασανιστήρια, αιματηρά τατουάζ να εμφανίζονται από το πουθενά στα κορμάκια τους, να πεθαίνουν η μια μετά την άλλη με φριχτούς τρόπους και πλάνα από το διπλανό κελί που να δείχνουν πλάτη ένα πλάσμα με κεφάλι σαν χταποδιού και πλοκάμια...
Αναλυτικότερα :
Ναι, το ομολογώ ότι στην αρχή το σκηνικό θυμίζει έντονα το πρώτο SAW. Αλλά καμία σχέση. Αν τώρα έβαζες εμένα σκηνοθέτη, θα σου έριχνα στο μίξερ για φύλακες και βασανιστές ημίγυμνες έκφυλες ναζίστριες, ένα τάγμα από περιφερόμενες top model τρελαμένες καλόγριες, σάπια, αργά ζόμπι και εννοείται πολλούς (και διαφόρων χρωμάτων) νίντζα! Ωστόσο τα παλικάρια που έφτιαξαν αυτή την εξαιρετική ταινία, επέλεξαν ένα διαφορετικό τρόπο σεναριακής προσέγγισης που τον μαθαίνεις μονάχα πριν πέσουν οι τίτλοι τέλους. Μέχρι τότε, παίζουν με αριστοτεχνικό τρόπο με την αγωνία και τα νεύρα σου. Ειδικά αν το δείτε με παρέα, δε θα σταματήσετε να συζητάτε για την υπόθεση, το τι στον π*^΅^%$ συμβαίνει εκεί πέρα, το τι μπορεί να παίζει. Πολύ πρωτότυπο και ενδιαφέρον σενάριο, συμπαθητικές ερμηνείες psycho σκηνικό και καλοδουλεμένες splatter σκηνές.
Μακάρι αυτή η ταινιούλα να υποστηριζόταν από μια καλή παραγωγή. Το έργο γυρίστηκε με χαμηλό προϋπολογισμό και αυτό φαίνεται. Λίγα, άδεια, μονότονα σκηνικά, λίγοι και ως επί το πλείστον αδιάφοροι ηθοποιοί, μέτρια φωτογραφία, επαναλαμβανόμενα πλάνα που εν μέρει τα επιβάλλει και η φύση της ιστορίας. Αλλά λέει. Δε θα γράψω άλλα για να μη σας χαλάσω την έκπληξη. Απλά δείτε το!
Splatter / Gore :
Καλά φτιαγμένα μαχαιρώματα και άλλου τύπου πληγές, αλλά όχι κάτι πιο extreme. Πάντως τα make up effects όπου υπάρχουν είναι επαρκέστατα.
Β / Κ (Βυζιά / Κώλοι) :
Μα τίποτα! Είδατε που έπρεπε να ήμουν εγώ σκηνοθέτης? Να σας κάνω ένα σεξοθρίλερ με καλόγριες να γλείφετε τα δάχτυλά σας? Αλλά αυτή η χώρα που ζούμε, ως γνωστόν τα τρώει τα παιδιά της! Ουφ!
Ρεζουμέ :
Μπορείς τελικά, τη σήμερον ημέρα, με μια σταλιά παραγωγή, χωρίς σκηνικά και μια χούφτα άγνωστους σχεδόν ερασιτέχνες ηθοποιούς να φτιάξεις ένα μικρό διαμαντάκι? Ε, ναι ρε πούστη!
6 άτομα όλα κι όλα
Βαθμολογία :
4 / 5
Με δυό λογάκια :
4 γυναίκες ξυπνάνε σε ένα μυστήριο κελί χωρίς να έχουν ίχνος μνήμης σχετικά με τις συνθήκες που τις έφεραν εκεί μέσα. Μετά αρχίζουν τα μυστήρια ψυχολογικά βασανιστήρια, αιματηρά τατουάζ να εμφανίζονται από το πουθενά στα κορμάκια τους, να πεθαίνουν η μια μετά την άλλη με φριχτούς τρόπους και πλάνα από το διπλανό κελί που να δείχνουν πλάτη ένα πλάσμα με κεφάλι σαν χταποδιού και πλοκάμια...
Αναλυτικότερα :
Ναι, το ομολογώ ότι στην αρχή το σκηνικό θυμίζει έντονα το πρώτο SAW. Αλλά καμία σχέση. Αν τώρα έβαζες εμένα σκηνοθέτη, θα σου έριχνα στο μίξερ για φύλακες και βασανιστές ημίγυμνες έκφυλες ναζίστριες, ένα τάγμα από περιφερόμενες top model τρελαμένες καλόγριες, σάπια, αργά ζόμπι και εννοείται πολλούς (και διαφόρων χρωμάτων) νίντζα! Ωστόσο τα παλικάρια που έφτιαξαν αυτή την εξαιρετική ταινία, επέλεξαν ένα διαφορετικό τρόπο σεναριακής προσέγγισης που τον μαθαίνεις μονάχα πριν πέσουν οι τίτλοι τέλους. Μέχρι τότε, παίζουν με αριστοτεχνικό τρόπο με την αγωνία και τα νεύρα σου. Ειδικά αν το δείτε με παρέα, δε θα σταματήσετε να συζητάτε για την υπόθεση, το τι στον π*^΅^%$ συμβαίνει εκεί πέρα, το τι μπορεί να παίζει. Πολύ πρωτότυπο και ενδιαφέρον σενάριο, συμπαθητικές ερμηνείες psycho σκηνικό και καλοδουλεμένες splatter σκηνές.
Μακάρι αυτή η ταινιούλα να υποστηριζόταν από μια καλή παραγωγή. Το έργο γυρίστηκε με χαμηλό προϋπολογισμό και αυτό φαίνεται. Λίγα, άδεια, μονότονα σκηνικά, λίγοι και ως επί το πλείστον αδιάφοροι ηθοποιοί, μέτρια φωτογραφία, επαναλαμβανόμενα πλάνα που εν μέρει τα επιβάλλει και η φύση της ιστορίας. Αλλά λέει. Δε θα γράψω άλλα για να μη σας χαλάσω την έκπληξη. Απλά δείτε το!
Splatter / Gore :
Καλά φτιαγμένα μαχαιρώματα και άλλου τύπου πληγές, αλλά όχι κάτι πιο extreme. Πάντως τα make up effects όπου υπάρχουν είναι επαρκέστατα.
Β / Κ (Βυζιά / Κώλοι) :
Μα τίποτα! Είδατε που έπρεπε να ήμουν εγώ σκηνοθέτης? Να σας κάνω ένα σεξοθρίλερ με καλόγριες να γλείφετε τα δάχτυλά σας? Αλλά αυτή η χώρα που ζούμε, ως γνωστόν τα τρώει τα παιδιά της! Ουφ!
Ρεζουμέ :
Μπορείς τελικά, τη σήμερον ημέρα, με μια σταλιά παραγωγή, χωρίς σκηνικά και μια χούφτα άγνωστους σχεδόν ερασιτέχνες ηθοποιούς να φτιάξεις ένα μικρό διαμαντάκι? Ε, ναι ρε πούστη!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου