Review - P2

Βυζάρες! Βυζάρες!! Θεέ μου τι βυζάρες!!! Υπέροχες βυζάρες!!! Απίστευτες βυζάρες!!! Άσπρες κάτασπρες τροφαντές λαχταριστές βυζάρες!!!

Εντάξει, και τώρα που το έβγαλα από μέσα μου και μου έφυγε το άχτι μπορώ να συνεχίσω με την κριτική της ταινίας... ΜΑ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ, ΤΙ ΘΕΣΠΕΣΙΕΣ ΒΥΖΑΡΕΣ ΗΤΑΝ ΑΥΤΕΣ?!?!

Κάποιοι συνδυασμοί θεωρητικά δεν μπορουν να αποτύχουν όταν τους εφαρμόζεις σε μια ταινία. Φερ' ειπείν, βάζεις μια καυτή μικρούλα πρωταγωνίστρια με σώμα αθλήτριας και πεπόνια στριπτιτζούς (οι προαναφερθείσες βυζάρες... ) να τρέχει μέσα σε ένα κλειστοφοβικό περιβάλλον με ένα μανιακό δολοφόνο να την κυνηγάει κατά πόδας. Ρίχνεις και μερικές ζουμερές σκηνές Gore, λίγο χιτσκοκικό σασπένς και έδεσε το γλυκό. Στιγμιαία επιτυχία !!! Στο κάτω κάτω πολύ κατώτερες ταινίες με αντίστοιχα ή και πιο σκάρτα υλικά τα κατάφεραν και έκαναν έτσι το σουξεδάκι τους στο παρελθόν. Σωστα? Λάθος!
Δεν ξέρω τι πήγε λάθος σε αυτή τη συμπαθητική κατά τα άλλα προσπάθεια. Ίσως το ότι είναι τόσο προβλέψιμη που ακόμα και ο πιο ανυποψίαστος των θεατών θα μπορέσει να μαντέψει τι θα συμβεί σε ΟΛΕΣ τις σημαντικές σκηνές, τουλάχιστον 5 λεπτά πριν λάβει χώρα στην οθόνη. (κοίτα το χαριτωμένο ευγενικό παλικάρι με τα μεγάλα φρύδια - σίγουρα θα μας προκύψει ότι είναι ψυχάκιας... ή να, τώρα θα βγει από πίσω της...ή πρόσεχε μωρή, θα σου πέσει το κινητο... στα'πα βλαμμένη... ή τώρα που του ξέφυγε του τύπου τόσο επιδέξια, θα πάει το βούρλο με το αυτοκίνητο και θα το τσουκάρει στην κολώνα, τυπική γκόμενα οδηγός... ). Θέλετε και άλλα παραδείγματα? Δε νομίζω.
Μήπως να φταίει το παιδί που βάλανε να παίξει τον ψυχάκια? Δε λεω, όμορφο Gay παλουκάρι και με ωραία φρύδια, στην αρχή το πάει καλά, αλλά μετά περισσότερο σου προκαλεί λύπηση παρά φόβο. ΔΕ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΤΟΝ ΠΑΡΕΙΣ ΣΤΑ ΣΟΒΑΡΑ ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΧΛΕΧΛΕ !!!Όταν αρχίζει να μιξοκλαίει και καλά για να δικαιολογήσει τα όσα κάνει στην αναξιοπαθή βυζαρού μας (τι βυζάρες ήταν αυτές?) και προσπαθει απεγνωσμένα να της κάνει ερωτική εξομολόγηση (ενώ ταυτόχρονα προσπαθεί να τη βγάλει και από τη μέση βεβαίως βεβαίως... ) περισσότερο θυμίζει αρσενική Ρούλα Βροχοπούλου που κλαίει το Φραν της παρά μανιακό δολοφόνο.
Μήπως να φταίει ότι η όλη ταινία αναδίδει ένα άρωμα... φτήνειας? Δε λεω, το να φτιάξεις μια ταινία που να διαδραματίζεται εξ ολοκλήρου σε ένα υπόγειο γκαράζ είναι καλή ιδέα που και το απαραίτητο κλειστοφοβικό περιβάλλον εξασφαλίζει, και κρατάει το Budget της ταινίας σε πολύ χαμηλά επίπεδα... Ωστόσο βλέποντας τους ίδιους γκρίζους τοίχους επί μιαμιση ώρα δε μπορεί παρά να κουράσει άσχημα το μάτι και το μυαλό. Μα ούτε ένα, ΕΝΑ, έστω για δείγμα εξωτερικό γύρισμα ρε παιδιά?
Ας μη στείλουμε όμως την ταινιούλα αυτή στα Τάρταρα, ας δούμε και την καλή πλευρά. Τι μας μένει:
1) Η ζωντανή, νευρική, σφιχτή σαν 16χρονο κωλαράκι σκηνοθεσία.
2) Το εξωπραγματικό μπούστο της πρωταγωνίστριας. Σε όλη σχεδόν τη διάρκεια της ταινίας η μικρή ξανθούλα τρέχει πάνω κάτω τους διαδρόμους του γκαράζ φορώντας μονάχα ένα μικρο άσπρο φορεματάκι (ήBaby-doll, τελωσπάντων) και μάλιστα από ένα σημείο και μετά την απολαμβάνουμε και σε βρεγμένη version γιατι γίνεται κάποια μαλακία με μια πυροσβεστική μάνικα. Ο δε σκηνοθέτης δείχνει να το απολαμβάνει και να το εκμεταλλέυεται με το παραπάνω, αφιερώνοντας άπειρες σκηνές στην αχανή βυζοχαράδρα και φιλμάροντάς την κάτω από κάθε πιθανό συνδυασμό γωνίας και φωτός. Πράγμα που σημαίνει ότι είναι καλός άνθρωπος.
3) Μερικές καλές σκηνές Gore. Μας σερβίρεται ένα βγαλμένο νύχι, μια λίμα που καρφώνεται μέσα σε ένα μάτι και το αρμονικό πάντρεμα ενός ανθρώπινου σώματος ανάμεσα σε ένα αυτοκίνητο και έναν τοίχο.
4) Η μικρά πέρα από βυζάρες που προκαλούν συγκίνηση και αποδεικνύουν ότι ο Θεός τελικά είναι ΑΝΤΡΑΣ, βγάζει και αρκετά συμπαθητική ερμηνεία. Είναι όντως στιγμές που πραγματικά το λυπάσαι το κακόμοιρο .
Ωστόσο, όσο νερό και να πέσει στις βυζάρες, ρωγίτσες δεν είδαμε. Ούτε ένα λίιιγο τόσοδα, έτσι να μας χαμογελάσουν. Και η μικρά κάτω από το φορεματάκι της αντί να φοράει ένα string από καραμέλα, κρύβει μια κιλότα ΝΑ!!! από αυτές που παίρνετε με το κιλό στη λαική στο Κατάκωλο για τη θεία Ευλαμπία, δεσποινίδα ετών 55. Και αυτή η ταινία, παρά τα επί μέρους καλά στοιχεία (και τις βυζάρες) είναι προβλέψιμη, μπανάλ και ολίγον τι... vanilla.

Εναλλακτικός Τίτλος - Είχε στήθη άσπρα σαν τα γάλατα, γαργάλα τα, γαργάλα τα...
Είδος Ταινίας- θρίλερ με βυζιά
Μαχαλάς - ΗΠΑ
Πότε? - 2007
Πόσο? - κάτι λιγότερο από μιαμιση ώρα και πολύ του είναι
Μάστορας - Franck Khalfoun
Παίχτες - Rachel Nichols (τα βυζιά), Wes Bentley (τα φρύδια)
Βαθμολογία - 2/5 πλαστικά βυζόμπαλα