Πέμπτη 12 Ιουνίου 2008

Εκπαιδεύοντας τη νέα γενιά


Τελικά αγαπά ο Θεός (όχι ο Lemmy, ο άλλος) τον κλέφτη, αγαπά και το νοικοκύρη.
Μετά από αρκετό καιρό roleplay ξηρασίας, ήρθε και έδεσε το πιο απρόσμενο "δώρο".
Τελείως στο ξεκούδουνο και το απρογραμμάτιστο, "επιστράτευσα" τη Σοφία και τα ξαδερφάκια της και φτιάξαμε ένα απίστευτο party χαρακτήρων πρώτου επιπέδου.

Tordek, dwarf fighter ο Αλέξανδρος, 8 χρονών
Redgar, human fighter ο Γιάννης, ετών 11 και
Mialee, elf wizard η Σοφία, ετών ... εμ, δε λέμε, δεν κάνει

Αληθινό, γνήσιο Dungeons & Dragons, όπως το ονειρεύτηκε ο παππούς Gary Gygax - Θεός σχωρ'εστον...
Ξεκινήσαμε με το Fast Play του Jeff Grubb Wrath of the Minotaur . Ο απόλυτα καλυτερότερος τρόπος να ξεκινήσεις ένα party πρωτάρηδων παικτών. Οι 2 περιπετειούλες που το απαρτίζουν είναι τόσο καλογραμμένες και φροντισμένες, ανάμεσα στα εξώφυλλά του αυτό το βιβλιαράκι περιέχει το 90 κάτι % των στοιχείων που μας κάνουν να αγαπάμε το Dungeons & Dragons. Ψάξτε βρείτε το οπωσδήποτε αν δεν το έχετε ήδη. Χώρια που ο Μάγος Μινώταυρος Alaxus είναι ο απόλυτος τελικός Κακός !!! Απλά προσκυνώ στο μεγαλείο του Alaxus.
Σκοτώνοντας σε μια αποφασιστική και αγωνιώδη τελική διαμάχη τον Alaxus , συνεχίσαμε στα στοιχειωμένα σκονισμένα δωμάτια του Sunless Citadel, και για την ώρα, ακόμα εκεί είμαστε. Περισσότερα νέα από τις περιπέτειες μας όταν θα υπάρξουν. Πριν κλείσω το post αυτό, οφείλω να ομολογήσω ότι Sunless Citadel είναι πολύ καλύτερο από όσο το περίμενα, πραγματικά καλογραμμένο (ειδικά όταν περιγράφει τις παγίδες) και αρκετά ισορροπημένο.

Είναι αλλιώς να παίζεις με "ανυποψίαστους πρωτάρηδες", με άτομα που χωρίς πόζα και ψευτομαγκιά κάνουν αυτό που κανονικά θα έπρεπε να είναι αυτονόητο - να ανακαλύπτουν, να νιώθουν και να ψυχαγωγούνται με το Dungeons & Dragons.

Καμιά σχέση με τους επαγγελματίες κομπλεξικούς δεινόσαυρους "βετεράνους" του παιχνιδιού. Μακριά από εμάς.

Καμιά σχέση με το κατασκεύασμα που καλούν 4η έκδοση του Dungeons & Dragons, (μια απομίμηση της Κατάβασης, μόνο που έχει 320 σελίδες κανόνες) για παίκτες / καταναλωτές και πλαστικούς ήρωες που με τα σπαθιά τους θερίζουν φράγκα αντί για κεφάλια εχθρών.

Μακριά από εμάς.

Δεν υπάρχουν σχόλια: