Η Φυλή των Αθανάτων (Creek)

Μάστορας : Joel Schumacher
Παίχτες : Henry Cavill , Dominic Purcell , Emma Booth , Michael Fassbender
Πόσα πιάνει; 4 / 5
Με δυό λογάκια :
Το 1930, ο Αδόλφος Χίτλερ απέκτησε ψύχωση με το υπερφυσικό. Πίστευε ότι η αποκρυφιστική παράδοση των προγόνων του θα ήταν το κλειδί για την παγκόσμια κυριαρχία και εξάπλωση της Άρειας Φυλής. Η αυτοκρατορία τρόμου των Ναζί μπορεί να κατέρρευσε εδώ και χρόνια. Αλλά ακόμα και σήμερα, κάποια από τα μυστικά τους και τα αποτελέσματα των πειραμάτων τους με τον αποκρυφισμό είναι ακόμα ζωντανά... και διψασμένα για αίμα...

Αναλυτικότερα :
Ναι, είναι άλλη μια b-movie-ά του κερατά βασισμένη στις ράδιοαρβύλες και θεωρίες συνωμοσίας σχετικά με τις αποκρυφιστικές δραστηριότητες των Ναζί! Οι ένστολοι Γερμαναράδες ήταν πάντα ιδανικοί “κακοί” για κάθε λογής κάφρικες underground b-movie φάσεις! Θυμήσου πόσα έργα : “Dead Snow”, “Η Λίμνη με τα Ζόμπι”, “To Οχυρό”, “Frontier”, “Inglourious Basterds” είναι τα πρώτα που μου έρχονται στο μυαλό – και σίγουρα ΔΕΝ είναι τα μοναδικά. Επίσης σκέφτομαι την πολύ επιτυχημένη σειρά παιχνιδιών “Wolfenstein” που ακόμα είναι δραστήρια και μόλις πέρσι έβγαλε το πιο πρόσφατό της sequel! Όλοι ευχαριστιούνται βλέποντας ναζί cultists να τρώνε μολύβι και η εικόνα του συντηρημένου-σε-μια-γυάλα-εγκεφάλου-του-Χίτλερ αποτελεί πρότυπο και “ιερό δισκοπότηρο” της κουλτούρας των b-movies! Και εδώ, για να λέμε και του στραβού το δίκιο, έχουνε μαζώξει τόσα πολλά γαμάτα concepts που παίζει και να έχουν περάσει πολλά χρόνια από την τελευταία φορά που έγινε μια τέτοια απόπερα! Και στάνταρ, ακόμα περισσότερα θα περάσουν μέχρι την επόμενη φορά!

Από την αρχή, η ταινία δείχνει ότι το έχει. Ξεκινά με μια μουντή απεικόνιση του παρελθόντος της ιστορίας, κομπλέ με “παλιομοδίτικα” ασπρόμαυρα μακρινά στατικά πλάνα. Συνοδεύεται παράλληλα από ψαρωτική διήγηση που σε ενημερώνει με τα απαραίτητα ιστορικά στοιχεία. Μετά περνά στο παρόν με ρυθμούς γκαζωμένους και πιο μοντέρνα σκηνοθετική απόψη τύπου “Prison Break” και δε συμμαζεύεται. Και σε αυτό το φρενήρες μοτίβο συνεχίζει μέχρι τέλους φέρνοντας στο μυαλό τη “σχολή” θρίλερ τύπου “Cabin Fever”, “Breed” κλπ. Pas mal...

Δυστυχώς, ο σαματάς δεν καταφέρνει να καλύψει τις τρύπες στο σενάριο και κάποια σημεία που απλά δεν κολλάνε μεταξύ τους. Ειδικά όσον αφορά τις “δυνάμεις” του κακού της υπόθεσης. Ανεπαρκώς επεξηγημένες και συνοπτικά δοσμένες, νομίζεις ότι υπάρχουν απλά για να υπάρχουν και να κινούν την πλοκή της ταινίας, για να κυλάνε τα λεπτά. Κάπου υπάρχει ένα ολόκληρο plot twist για ένα “Τρίτο Μάτι” το οποίο όμως δεν κάνει – φαινομενικά – τίποτα. Η οικογένεια που τον κρατάει, υποτίθεται ότι έχει καταφέρει να τον “φυλακίσει”. Παράλληλα, είναι υποχρεωμένοι να τον “ποτίζουν” με το αίμα ατυχών θυμάτων. Και εγώ ρωτώ : Αφού τον έχεις έτσι κι αλλιώς φυλακισμένο και του χεριού σου, γιατί καν να μπεις στον κόπο να τον ποτίσεις; Γιατί δεν τον αφήνεις να σαπίσει τον καριόλη; Όλα αυτά δρουν αρνητικά στην προσήλωση του θεατή, του υπενθυμίζουν ότι βλέπει μια ακόμα ταινία με ποπκόρν και δε συμμαζεύεται. Δεν επιτυγχάνεται η πραγμάτωση ενός ταξιδιού που να σε στέλνει κυριολεκτικά για περίπου μιάμιση ώρα και μετά να σε αφήσει εξουθενωμένο και με ένα πλατύ χαμόγελο ικανοποίησης μόλις τα φώτα ανάψουν ξανά. Και το είχε – μπορούσε να γίνει ένα κλασικό έργο του είδους του. Όλα τα έχει : Ρουνική μαγεία των βόρειων λαών, Nazis, vampires με ζόμπια σκλάβους και (έστω απρόθυμους) cultists. Παρόλα αυτά, θα πρέπει να περιοριστεί στο στάτους μιας (έστω γαμάτης) ταινιούλας που θα προσγειωθεί στο ράφι του dvd και άιντε στην καλύτερη των περιπτώσεων να βγάλει και κάνα direct-to-video sequel.

Splatter / Gore :
Τίποτα που να μην έχεις ξαναδεί. Ένα μάτι που αφαιρείται με ένα σιδερένιο αργοτικό εργαλείο. Μπόλικες σκηνές... αιματοποσίας! Λευκοί φακοί επαφής που δίνουν το εφφέ κακόβουλων ζόμπο-οφθαλμών. Ωραία δημιουργικά make up effects, όσον αφορά τις... γλίτσες και τους διάφορούς ιχώρες που ρέουν από τις πληγές του νεκροζώντανου ναζί!

Β / Κ (Βυζά / Κώλοι) :
Λίγα πράματα – έως καθόλου. Η ξανθούλα (Emma Booth) που παίζει είναι τόσο γλυκειά και μπάνικια που θα σε κάνει να αναρωτιέσαι μπας είχε και κάποιο δίκιο ο Αδόλφος που ήθελε να μας γεμίσει με ξανθιές γαλανομάτισσες φράου!

Ρεζουμέ :
Ναι, είναι b-movie-ά του κερατά! Με κλισαρισμένο – και ενίοτε ασύνδετο σενάριο. Και – σε τελική ανάλυση - πολύ καλά κάνει ρε! Ναι, θα μπορούσε να είναι κάτι αληθινά ξεχωριστό. Αλλά σίγουρα θα βρει ένα μικρό μέρος στην καρδιά των φαν του είδους. Ίσως θα πρέπει να ασχολούνται και άλλοι αναγνωρισμένοι σκηνοθέτες με πιο... occult και underground θεάματα για να χαιρόμαστε ακόμα περισσότερο οι θριλεράδες!

Σούζα τ΄ Αλουγάκι :
Κυκλοφορεί και με τον εναλλακτικό τίτλο “Blood Creek”