The Echo (Ηχώ) (2008)

Μάστορας : Yam Laranas

Παίχτες : Jesse Bradford, Amelia Warner & Carlos Leon

Με δυο λογάκια :

Ένας νεαρός αποφυλακίζεται και επιστρέφει μετά από χρόνια στο σπίτι του, όπου έμενε η μητέρα του μέχρι να πεθάνει, όσο αυτός ήταν στη φυλακή. Όσο προσπαθεί να βάλει ξανά τη ζωή του σε μια σειρά, ανακαλύπτει ανησυχητικά στοιχεία και φαινόμενα. Παράξενοι ήχοι ακούγονται από τους τοίχους του σπιτιού. Οι γείτονές του είναι άτομα στην καλύτερη των περιπτώσεων εκκεντρικά, στη χειρότερη βάναυσα. Πίσω από τις κουρτίνες του απέναντι κτηρίου κάποιος τον παρακολουθεί. Και όσο περνάει ο καιρός, αρχίζει να βλέπει και να ακούει πράγματα που δεν υπάρχουν...

Αναλυτικότερα :

Ουάου! Από το πουθενά ήρθε, με πήρε και με... σήκωσε αυτό το τρομερό θριλεράκι που θυμίζει έντονα τόσο στο περιεχόμενο, όσο και στην αισθητική τα παιχνίδια Silent Hill και συγκεκριμένα το πολύ καλό (και πλέον αδικημένο) τέταρτο μέρος της σειράς, το “Silent Hill 4 : The Room”. Με εξαιρετικές ερμηνείες, suspense, ατμόσφαιρα, σκηνοθεσία, τα πάντα όλα! Δεν μπορώ να βρώ ούτε ένα λόγο για να σας αποτρέψω από το να δείτε αυτή την όχι και τόσο καινούρια, αλλά υπέρ του δέοντος αξιόλογη ταινιούλα! Εκτός και αν τραβάτε ζόρι με τα ΑΛΗΘΙΝΑ θρίλερ.

Το σενάριο του “The Echo” είναι στην καρδιά του υπερβολικά απλό, πράγμα που “μασκαρεύεται” ευφυέστατα καθώς ο μάστορας χρησιμοποιεί σχεδόν κάθε τέχνασμα και τερτίπι που υπάρχει στην θριλεριάρικη... βίβλο, προκειμένου να κρατήσει το ενδιαφέρον του θεατή ακμαίο και αμείωτο! Σίγουρα, σαν ταινία έχει τα επί μέρους ελαττωματάκια του, φερ' ειπείν κάποιες “τρύπες”, ανεξήγητα / παράλογα σημεία και λίγα κενάκια στο σενάριο. Αλλά αυτές οι μικρές αμυχές δεν πρέπει να σε αποτρέψουν από το να απολαύσεις ένα γνήσιο θρίλερ και μάλιστα νέας κοπής, από τα πλέον αξιοπρεπέστερα που έχει να προσφέρει η νέα γενιά.

Πόσα πιάνει; 4 / 5