Το Eyes of the Lich Queen είναι μια official περιπέτεια από τη Wizards of the Coast για τον κόσμο του Eberron και προορίζεται για 4 περίπου παίκτες 5ου επιπέδου χαρακτήρα. Πρόκειται για ένα softcover βιβλίο 120κάτι σελίδων και αποτελεί το επόμενο φυσικό βήμα για όσους έπαιξαν την πλέον κλασική τριλογία “Shadows of the Last War”, “Whispers of the Vampire's Blade” & “Grasp of the Emerald Claw” και γουστάρουν να συνεχίσουν στο ίδιο μοτίβο. Βέβαια μπορεί να παιχτεί και όπως είναι, καθώς είναι πλήρως αυτοτελές και δεν έχει καμιά σχέση από άποψη σεναρίου με τις προηγούμενες περιπέτειες. Στα μαγαζιά πωλείται στην τιμή των 25 περίπου ευρώ (φυσικά στο ίντερνετ μπορείτε να το βρείτε σε πολύ καλύτερη τιμή), ποσό μάλλον ικανοποιητικό, αν σκεφτείς ότι πολύ μικρότερες σε έκταση περιπέτειες, όπως το Barrow of the Forgotten King πωλούνται προς 20 ευρώ έκαστη, ενώ οι καινούριες περιπέτειες της ίδιας εταιρίας για την 4η έκδοση του Dungeons & Dragons κοστίζουν περίπου 23 – 27 ευρώ. Σημειώστε εδώ ότι πρόκειται για περιπέτεια πολύ μεγαλύτερη σε έκταση από όλες τις παραπάνω, θα σας πάρει περίπου 10 - 12 sessions μέχρι να την τελειώσετε.
Τα Θετικά : διατηρεί έντονη την ιδιαίτερη γεύση του Eberron, με ατέλειωτες τοποθεσίες και αλλαγές σκηνικών, ξέφρενη δράση και αλήτικο στυλάκι τύπου Indiana Jones. Κάποια ευφάνταστα, πρωτότυπα encounters. Μεγάλη, πληθωρική, μπαμπάτσικια, χορταστική σε διάρκεια περιπέτεια. Ιδιαίτερα πρακτικά και έξυπνα τα 3 νέα μαγικά αντικείμενα που εισάγει.
Τα Αρνητικά : Χαμηλά production values, ελλιπής εικονογράφηση, πλήρης έλλειψη κάποιων απαιτούμενων handouts, λίγα λογικά κενά στη ροή της ιστορίας. Γραμμικό, ρηχό σενάριο και βαριά προσανατολισμένο στις μάχες. Χρησιμοποιεί συχνά υλικό από μη βασικά βιβλία του Dungeons & Dragons, όπως τα Monster Manual III & IV, Magic of Eberron κλπ. Πολλά encounters δεν έχουν επαρκή λόγο ύπαρξης, θα μπορούσαν να λείπουν. Η ιστορία είναι υπερβολικά προσκολλημένη σε μαγικά αντικείμενα. Υπεραπλουστευμένα dungeons, κακώς σχεδιασμένοι χάρτες.
Η ιστορία ξεκινά με τους χαρακτήρες να αναζητούν ένα ναό χαμένο στη ζούγκλα του Q'Barra με σκοπό να σκυλέψουν ό,τι αντικείμενο αρχαιολογικής αξίας βρουν από αυτόν, για χάρη κάποιου τύπου που τους προσλαμβάνει. Από νωρίς φαίνεται ότι τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά όπως φαίνονται και τελικά οι παίκτες σας θα βρεθούν για τα καλά μπλεγμένοι σε μια κούρσα ενάντια στο χρόνο, προκειμένου να καταφέρουν να απαλλαγούν από μια τρόπον τινά κατάρα που τους καταστρέφει σιγά σιγά εκ των έσω. Σε αυτή τους τη διαδρομή, αναπόφευκτα θα συγκρουστούν με τους Order of the Emerald Claw, την περιβόητη αίρεση του Blood of Vol (κώλος και βρακί έχουν καταντήσει αυτά τα δυο σωματεία), πειρατές, νεκροζώντανους φύλακες, κάθε λογής lizardfolk, γιγάντια... ζόμπι καλαμάρια (!!!), τουλάχιστον 3 διαφορετικές βαρβαρικές φυλές του Argonessen και στο (απολαυστικό!) φινάλε έναν τεράστιο μπλέ δράκο και καπάκι έναν bluespawn godslayer που θα κάτσει ταμάμ για όσους από εσάς έχετε τύχει την αντίστοιχη μινιατούρα από το “War of the Dragon Queen” set των D&D Miniatures. Εγώ την έτυχα και τη χάρισα πριν κάτι χρόνια στο Volrath! Φτου!!! Ας πρόσεχα! (δεν πειράζει, χαλάλι σου ρε Καλαγκιά, αφού ξέρεις ότι σε αγαπάω!)
Ιδιαίτερη έμφαση έχει δοθεί στο χαρακτήρα της περιπέτειας, ώστε να υπερτονιστούν τα στοιχεία που κάνουν τον κόσμο του Eberron τόσο ξεχωριστό. Ουσιαστικά η ιστορία είναι ένα παλαβό περιπετειώδες roller coaster όπου για χάρη των παικτών σας και μόνο, θα παρελάσουν κάθε λογής κακοί, τέρατα, τοποθεσίες και οργανώσεις έχει το παιχνίδι. Πραγματικά εντυπωσιακό και κινηματογραφικό, θα θυμίσει έντονα σκηνικά Indiana Jones, Pirates of the Caribbean αλλά και ηλεκτρονικά παιχνίδια τύπου Tomb Raider και Uncharted : Drake's Fortune (για περισσότερες λεπτομέρειες, δες και το σχετικό παλιότερο review, μόνο στη diethni kamariera)
Βέβαια, προκειμένου να διατηρηθεί αυτό το έντονα κινηματογραφικό πνεύμα, έπρεπε να γίνουν οι απαραίτητες θυσίες. Συγκεκριμένα, μιλάμε για τον βαθμό ελευθερίας που παρέχεται στον παίκτη καθώς και για το βάθος του σεναρίου. Η ιστορία είναι αρκετά γραμμική και θα πρέπει να εξαντλήσετε όλη την τέχνη και τη μαστοριά σας σαν dungeon master προκειμένου να διατηρήσετε στους παίκτες σας την ψευδαίσθηση ότι όλα όσα συμβαίνουν είναι όντως απόρροια των επιλογών τους. Μάλιστα σε κάποια σημεία, ο σεναριακός συνδετικός κρίκος που δένει τις διάφορες σκηνές και κεφάλαια μεταξύ τους, είναι τόσο εύθραυστος, που σχεδόν σίγουρα θα χρειαστεί να τροποποιήσετε, να “κατσαβιδώσετε” τρόπον τινά την πλοκή, προκειμένου να δώσετε επαρκές κίνητρο στους παίκτες σας για να συνεχίσουν. Αρκετά ρηχό χαρακτηρίζεται και το σενάριο, με στοιχειώδη αλληλεπίδραση με τους υπόλοιπους NPC's και θεωρητικά λίγα πράγματα να ειπωθούν, πέρα από τα προφανή της ιστορίας. Φυσικά και εδώ σηκώνει βελτίωση και οι πιο ευφάνταστοι dungeon masters δε θα έχουν πρόβλημα να το εμπλουτίσουν κατά το δοκούν. Σε γενικές γραμμές δίνεται μεγάλη έμφαση στις μάχες, κάτι που θα ευχαριστήσει τους πιο χαλαρούς και απενοχοποιημένους παίκτες (καθώς και αυτούς μικρότερων ηλικιών) και θα ξενερώσει τους πιο ψαγμένους και “λογοτεχνικούς”. Αλλά οι τελευταίοι, έτσι και αλλιώς δεν αγοράζουν έτοιμες περιπέτειες, οπότε μικρό το κακό, έτσι?
Κάποια πράγματα χτυπούν άσχημα στο μάτι και είναι ελαφρώς ανεπίτρεπτα σε παραγωγή της Wizards of the Coast. Κατ' αρχήν, ο άκυρος τίτλος, που δεν έχει καμία σχέση με την ιστορία. Όχι μόνο δεν πρόκειται ουδέποτε να συναντήσετε τη lich queen, δεν έχει καν άμεση εμπλοκή (ούτε αυτή, ούτε... το μάτι της) με τα τεκταινόμενα της περιπέτειας. Η εικονογράφηση είναι ελλιπής, τόσο στα πορτρέτα των NPC's, των διαφόρων τεράτων και τοποθεσιών (και καλά, από τέτοια, με λίγο παραπάνω ψάξιμο στο ίντερνετ βρίσκεις μπόλικα), όσο και σε διάφορα κρίσιμα με την πλοκή έγγραφα, για τα οποία το βιβλίο αρκείται να σου δώσει οδηγίες για το πώς να τα... ζωγραφίσεις (!!!) Τουλάχιστον ένας χάρτης, αλλά και ένα ημερολόγιο, από το οποίο θα αντλήσουν στοιχεία για να συνεχίσουν την περιπέτεια οι παίκτες σας, ήταν απαραίτητο να προστεθούν, αλλά για κάποιο άγνωστο σε μένα λόγο, κάτι τέτοιο ουδέποτε έγινε, ούτε καν εκ των υστέρων, σε μορφή web enhancement.
Αυτά τα ολίγα για το Eyes of the Lich Queen. Είναι μια εντυπωσιακή υπερπαραγωγή... σαπουνόφουσκα, ένα λατρεμένα κιτσάτο πάρτυ της 10ετίας του '80, μια ένοχη απόλαυση, ένα άμυαλο blockbuster που μπροστά στους άλλους το κατακρίνεις, αλλά κατά βάθος το γουστάρεις και το βλέπεις στα κρυφά. Μη σκεφτείτε Umberto Eco και άλλα τέτοια κουλτουριάρικα πριν το παίξετε, αλλά βάλτε στο dvd να παίξει κάθε λογής αγαπημένη καφροπεριπέτεια με εκρήξεις, προκειμένου να φτιαχτείτε κατάλληλα και να μπείτε στο πνεύμα. Μετά, γυρίστε την ένταση του αγαπημένου σας d&d soundtrack στο μέγιστο, βγάλτε από το πατάρι τις μινιατούρες, τους πλαστικούς νίντζα (έχει και τέτοιους μέσα!!!) και τους Εξωγήινους Τερατομάχους, γραπώστε τα γουρλίδικα ζάρια σας και ξεσαλώστε. Όπως λέει και ο Vin Diezel με το στόμα του πράκτορα ΧΧΧ στην ομώνυμη ταινία : “Don't think army, man! Think Playstation!!!”
Τα Θετικά : διατηρεί έντονη την ιδιαίτερη γεύση του Eberron, με ατέλειωτες τοποθεσίες και αλλαγές σκηνικών, ξέφρενη δράση και αλήτικο στυλάκι τύπου Indiana Jones. Κάποια ευφάνταστα, πρωτότυπα encounters. Μεγάλη, πληθωρική, μπαμπάτσικια, χορταστική σε διάρκεια περιπέτεια. Ιδιαίτερα πρακτικά και έξυπνα τα 3 νέα μαγικά αντικείμενα που εισάγει.
Τα Αρνητικά : Χαμηλά production values, ελλιπής εικονογράφηση, πλήρης έλλειψη κάποιων απαιτούμενων handouts, λίγα λογικά κενά στη ροή της ιστορίας. Γραμμικό, ρηχό σενάριο και βαριά προσανατολισμένο στις μάχες. Χρησιμοποιεί συχνά υλικό από μη βασικά βιβλία του Dungeons & Dragons, όπως τα Monster Manual III & IV, Magic of Eberron κλπ. Πολλά encounters δεν έχουν επαρκή λόγο ύπαρξης, θα μπορούσαν να λείπουν. Η ιστορία είναι υπερβολικά προσκολλημένη σε μαγικά αντικείμενα. Υπεραπλουστευμένα dungeons, κακώς σχεδιασμένοι χάρτες.
Η ιστορία ξεκινά με τους χαρακτήρες να αναζητούν ένα ναό χαμένο στη ζούγκλα του Q'Barra με σκοπό να σκυλέψουν ό,τι αντικείμενο αρχαιολογικής αξίας βρουν από αυτόν, για χάρη κάποιου τύπου που τους προσλαμβάνει. Από νωρίς φαίνεται ότι τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά όπως φαίνονται και τελικά οι παίκτες σας θα βρεθούν για τα καλά μπλεγμένοι σε μια κούρσα ενάντια στο χρόνο, προκειμένου να καταφέρουν να απαλλαγούν από μια τρόπον τινά κατάρα που τους καταστρέφει σιγά σιγά εκ των έσω. Σε αυτή τους τη διαδρομή, αναπόφευκτα θα συγκρουστούν με τους Order of the Emerald Claw, την περιβόητη αίρεση του Blood of Vol (κώλος και βρακί έχουν καταντήσει αυτά τα δυο σωματεία), πειρατές, νεκροζώντανους φύλακες, κάθε λογής lizardfolk, γιγάντια... ζόμπι καλαμάρια (!!!), τουλάχιστον 3 διαφορετικές βαρβαρικές φυλές του Argonessen και στο (απολαυστικό!) φινάλε έναν τεράστιο μπλέ δράκο και καπάκι έναν bluespawn godslayer που θα κάτσει ταμάμ για όσους από εσάς έχετε τύχει την αντίστοιχη μινιατούρα από το “War of the Dragon Queen” set των D&D Miniatures. Εγώ την έτυχα και τη χάρισα πριν κάτι χρόνια στο Volrath! Φτου!!! Ας πρόσεχα! (δεν πειράζει, χαλάλι σου ρε Καλαγκιά, αφού ξέρεις ότι σε αγαπάω!)
Ιδιαίτερη έμφαση έχει δοθεί στο χαρακτήρα της περιπέτειας, ώστε να υπερτονιστούν τα στοιχεία που κάνουν τον κόσμο του Eberron τόσο ξεχωριστό. Ουσιαστικά η ιστορία είναι ένα παλαβό περιπετειώδες roller coaster όπου για χάρη των παικτών σας και μόνο, θα παρελάσουν κάθε λογής κακοί, τέρατα, τοποθεσίες και οργανώσεις έχει το παιχνίδι. Πραγματικά εντυπωσιακό και κινηματογραφικό, θα θυμίσει έντονα σκηνικά Indiana Jones, Pirates of the Caribbean αλλά και ηλεκτρονικά παιχνίδια τύπου Tomb Raider και Uncharted : Drake's Fortune (για περισσότερες λεπτομέρειες, δες και το σχετικό παλιότερο review, μόνο στη diethni kamariera)
Βέβαια, προκειμένου να διατηρηθεί αυτό το έντονα κινηματογραφικό πνεύμα, έπρεπε να γίνουν οι απαραίτητες θυσίες. Συγκεκριμένα, μιλάμε για τον βαθμό ελευθερίας που παρέχεται στον παίκτη καθώς και για το βάθος του σεναρίου. Η ιστορία είναι αρκετά γραμμική και θα πρέπει να εξαντλήσετε όλη την τέχνη και τη μαστοριά σας σαν dungeon master προκειμένου να διατηρήσετε στους παίκτες σας την ψευδαίσθηση ότι όλα όσα συμβαίνουν είναι όντως απόρροια των επιλογών τους. Μάλιστα σε κάποια σημεία, ο σεναριακός συνδετικός κρίκος που δένει τις διάφορες σκηνές και κεφάλαια μεταξύ τους, είναι τόσο εύθραυστος, που σχεδόν σίγουρα θα χρειαστεί να τροποποιήσετε, να “κατσαβιδώσετε” τρόπον τινά την πλοκή, προκειμένου να δώσετε επαρκές κίνητρο στους παίκτες σας για να συνεχίσουν. Αρκετά ρηχό χαρακτηρίζεται και το σενάριο, με στοιχειώδη αλληλεπίδραση με τους υπόλοιπους NPC's και θεωρητικά λίγα πράγματα να ειπωθούν, πέρα από τα προφανή της ιστορίας. Φυσικά και εδώ σηκώνει βελτίωση και οι πιο ευφάνταστοι dungeon masters δε θα έχουν πρόβλημα να το εμπλουτίσουν κατά το δοκούν. Σε γενικές γραμμές δίνεται μεγάλη έμφαση στις μάχες, κάτι που θα ευχαριστήσει τους πιο χαλαρούς και απενοχοποιημένους παίκτες (καθώς και αυτούς μικρότερων ηλικιών) και θα ξενερώσει τους πιο ψαγμένους και “λογοτεχνικούς”. Αλλά οι τελευταίοι, έτσι και αλλιώς δεν αγοράζουν έτοιμες περιπέτειες, οπότε μικρό το κακό, έτσι?
Κάποια πράγματα χτυπούν άσχημα στο μάτι και είναι ελαφρώς ανεπίτρεπτα σε παραγωγή της Wizards of the Coast. Κατ' αρχήν, ο άκυρος τίτλος, που δεν έχει καμία σχέση με την ιστορία. Όχι μόνο δεν πρόκειται ουδέποτε να συναντήσετε τη lich queen, δεν έχει καν άμεση εμπλοκή (ούτε αυτή, ούτε... το μάτι της) με τα τεκταινόμενα της περιπέτειας. Η εικονογράφηση είναι ελλιπής, τόσο στα πορτρέτα των NPC's, των διαφόρων τεράτων και τοποθεσιών (και καλά, από τέτοια, με λίγο παραπάνω ψάξιμο στο ίντερνετ βρίσκεις μπόλικα), όσο και σε διάφορα κρίσιμα με την πλοκή έγγραφα, για τα οποία το βιβλίο αρκείται να σου δώσει οδηγίες για το πώς να τα... ζωγραφίσεις (!!!) Τουλάχιστον ένας χάρτης, αλλά και ένα ημερολόγιο, από το οποίο θα αντλήσουν στοιχεία για να συνεχίσουν την περιπέτεια οι παίκτες σας, ήταν απαραίτητο να προστεθούν, αλλά για κάποιο άγνωστο σε μένα λόγο, κάτι τέτοιο ουδέποτε έγινε, ούτε καν εκ των υστέρων, σε μορφή web enhancement.
Αυτά τα ολίγα για το Eyes of the Lich Queen. Είναι μια εντυπωσιακή υπερπαραγωγή... σαπουνόφουσκα, ένα λατρεμένα κιτσάτο πάρτυ της 10ετίας του '80, μια ένοχη απόλαυση, ένα άμυαλο blockbuster που μπροστά στους άλλους το κατακρίνεις, αλλά κατά βάθος το γουστάρεις και το βλέπεις στα κρυφά. Μη σκεφτείτε Umberto Eco και άλλα τέτοια κουλτουριάρικα πριν το παίξετε, αλλά βάλτε στο dvd να παίξει κάθε λογής αγαπημένη καφροπεριπέτεια με εκρήξεις, προκειμένου να φτιαχτείτε κατάλληλα και να μπείτε στο πνεύμα. Μετά, γυρίστε την ένταση του αγαπημένου σας d&d soundtrack στο μέγιστο, βγάλτε από το πατάρι τις μινιατούρες, τους πλαστικούς νίντζα (έχει και τέτοιους μέσα!!!) και τους Εξωγήινους Τερατομάχους, γραπώστε τα γουρλίδικα ζάρια σας και ξεσαλώστε. Όπως λέει και ο Vin Diezel με το στόμα του πράκτορα ΧΧΧ στην ομώνυμη ταινία : “Don't think army, man! Think Playstation!!!”
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου