Μάστορας : Tom Hooper
Παίχτες : Colin Firth, Geoffrey Rush & Helena Bonham Carter
Πόσα πιάνει; 4 / 5
Με δυό λογάκια :
Η ιστορία του Δούκα του York, μετέπειτα King George VI, κοινώς ο πατέρας της σημερινής Queen Elizabeth (η γιαγιά του νεόνυμφου William και θανάσιμη πεθερά της Diana) Επειδή ο αδερφός του και επίσημος διάδοχος του θρόνου είναι ένας κλαπαρχίδας και μισός, αποφασίζει να απέχει από τη διαδοχή. Έτσι, το βάρος πέφτει στους ώμους του παραμελημένου μικρότερου αδερφού, George ('Bertie') να αναλάβει τις ευθύνες του θρόνου σε μια ιδιαίτερα απαιτητική ιστορική περίοδο. Όμως, υποφέρει από μια απάλευτη δυσχέρεια λόγου που ξεπαστρεύει κάθε κύρος και σεβασμό που θα μπορούσε να εμπνεύσει στο λαό του. Θέλοντας και μη, αναζητά τη βοήθεια ενός θεραπευτή λόγου που φημίζεται για την αποτελεσματικότητα όσο και για τις ανορθόδοξες μεθόδους που εφαρμόζει.
Αναλυτικότερα :
Ακούσατε ακούσατε! Ακόμη και η εξαιρετική δουλειά του James Franco στο “127 Hours” δεν πιάνει ΜΙΑ μπροστά στην ερμηνεία του Colin Firth εδώ. Και, ναι, μιλάμε για την κορυφαία ερμηνεία της χρονιάς και όχι μόνο αυτής, αλλά και κάμποσων προηγούμενων επίσης! Και σαφέστατα δεν πρέπει να παραβλέψουμε τον – εξίσου – άψογο Geoffrey Rush που αριστουργηματικά underplays το ρόλο του θεραπευτή λόγου Lionel, του μοναδικού ίσως φίλου που είχε ποτέ ο μελαγχολικός μέλλον βασιλιάς. Κατά τα άλλα, αυτή η ταινία ερμηνευτικά τουλάχιστον είναι two men show, με καταπληκτικά γνήσιους και πολυεπίπεδους χαρακτήρες. Α, και είναι πολύ ευχάριστη αλλαγή να βλέπεις την Helena Bonham Carter να παίζει επιτέλους και κάτι άλλο πέρα από τους “τρελομαγισσονεκροπεθαμενί” ρόλους που την είχαμε συνηθίσει.
Θα ήθελα να πω κάμποσα καραγκιοζιλίκια ακόμα, αλλά δεν δύναμαι. Η ταινία είναι τόσο προσεγμένη που απλά δεν μου δίνει το περιθώριο να καφριλιάσω. Σίγουρα είναι ήδη το επόμενο αγαπημένο παιδί των απανταχού κριτικών – αλλά και θεατών. Μόνο και μόνο το γεγονός ότι βρέθηκε κάποιος μάστορας τόσο μάγκας ώστε να καταφέρει να κάνει κάτι τόσο καλό, με τόσο δύσκολο και μη-κινηματογραφικό θέμα, βασιζόμενος κιόλας στο κατεξοχήν σκάρτο υλικό που απαρτίζει οτιδήποτε μπορεί να αφορά – και καλά - δράματα γαλαζοαίματων που ζουν έξω από τον αληθινό κόσμο, απλά είναι τεράστια επίδειξη γνώσης, τεχνικής και τιτανοτεράστιων κινηματογραφικών cojones. Απλά δες το “King's Speech”.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου