Τετάρτη 26 Νοεμβρίου 2008

Review - Images in a Convent


Πρόσφατα έπεσε στα χέρια μου μια μπαμπάτσικια nunsploitation τριλογία (Images in a Convent, Malabimba & Behind the Convent Walls) και είπα να αδράξω την ευκαιρία να εντρυφήσω σε μια άλλη, περασμένη, μαγική εποχή που οι άνθρωποι ήταν πιο απλοί, χύμα και μερακλήδες και οι όροι bikini wax, brazilian και τα σχετικά, ήταν παντελώς άγνωστοι, τουλάχιστον στη Γηραιά Ήπειρο.

Από τις παραπάνω ταινίες, μόνο η πρώτη ήταν άξια λόγου και με αυτή θα ασχοληθούμε εδώ. Όπου exploitation flicks εννοούμε ταινίες συνήθως χαμηλού budget και ποιότητας με σχηματικό, αν όχι ανύπαρκτο σενάριο που στοχεύουν συνήθως στα κατώτερα ένστικτα του θεατή σχετιζόμενες με διάφορα ταμπού-θέματα. Έτσι υπάρχουν οι κλασικές exploitation που συνήθως ξεχειλίζουν από βία και μοβόρικα μοτίβα (όπως οι ταινίες του αείμνηστου Charles Bronson)
Blacksploitation που είναι το ίδιο αλλά με μαύρους (π.χ. η σειρά ταινιών Shaft που σχετικά πρόσφατα γυρίστηκε και remake με πρωταγωνιστη τον Samuel Jackson ) που σφάζονται και ενίοτε βγάζουν και τα μάτια τους (όχι κυριολεκτικά...) και τελικά nunsploitation που πρακτικά είναι soft porno ή σεξοθρίλερ με καλόγριες.
Για το μάστορα πίσω από αυτό το αριστούργημα Joe 'D Amato ότι και να πεις είναι λίγο. Ειλίκρινά σέβομαι και πάω με χίλια περισσότερο από κάθε άλλο (και ομολογουμένως ζηλεύω) αυτή τη γενιά τρελιάρηδων σκηνοθετών που γύριζαν ότι γούσταραν και όταν τα έβρισκαν στενά στο οικονομικό το γύριζαν στις τσόντες για να τα φέρουν βόλτα. Και με τα φράγκα που βγάζανε στην άκρη γύριζαν ξανά μανά τα δικά τους. Joe 'D Amato, Jess Franco, Jean Rolin, Roger Corman και τόσοι άλλοι. Και μη νομίζετε ότι κάτι τέτοιο δε γίνεται στις μέρες μας. Πάρτε παράδειγμα τον μεγάλο Guillermo Del Toro. Το άτομο όταν ξεμείνει από ρευστό γυρίζοντας παραισθησιογόνα αριστουργήματα όπως The Devil's BackBone, Pan's Labyrinth, το γυρίζει στο mainstream και το παίζει καλό παιδί στο Hollywood φτιάχνοντας για την πλάκα του ταινιάκια όπως Blade 2, HellBoy 1&2. Και βάζοντας τα λεφτά στην άκρη ξανά προς τη δόξα τραβά και τώρα γυρίζει το The Mountains of Madness του H.P.Lovecraft (και αν δεν ξέρετε ποιός είναι ο εν λόγω κύριος, εύχομαι ο Μεγάλος Κθούλου να σας κάψει το βίντεο και να κάνει το σκυλί σας να ψοφήσει από βλενόρροια). Γκέγκε?


Υπόθεση - στο μοναστήρι γίνεται χαμός. Μοντέλες καλόγριες (κάπου έχει και ένα μπάζο έτσι για ξεκάρφωμα) ξαναμμένες και τρελαμένες από την απομόνωση και το Κύριε Ελέησον, έχουν λαλήσει και τα έχουν δει όλα κολυόμενα. Εντάξει, δε φταίνε μόνο αυτές. Κάπου στον κήπο του μοναστηριού δεσπόζει έναμυστηριώδες άγαλμα μιας Διονυσιακού τύπου θεότητας (το μοναστήρι είναι χτισμένο πάνω σε παλαιό μέρος παγανιστικής λατρείας καλε...) που θεωρείται η πηγή του κακού και ασκεί επιρροή αρνητική μεν για τις καλόγριες, ιδιαιτέρως θετική δε για το μάτι μας. Και τι δεν παίζει εκεί μέσα. Αρχίζουμε με το μαλακό με απανωτούς αυνανισμούς. Περνάμε σε straight, gay και λεσβιακά ενσταντανέ. Κάπου σκάει μύτη ένας ξύλινος δονητής (ελπίζω λακαρισμένος και χωρίς σκλήθρες από το ξύλο αλλιώς... ΑΟΥΤΣ!) που αποδεικνύει την εφευρετικότητα και την οξύνοια των ανθρώπων μιας εποχής χωρίς λιπαντικά λαδάκια και ζελέ, δαχτυλίδια πέους, γούνινες χειροπέδες και λοιπά φλώρικα. Συνεχίζουμε με τον ομαδικό βιασμό (στα όρια του παρτουζώματος) μιας που ξεπόρτισε από το μοναστήρι, μπας και τη γλιτώσει από τις τρελαμένες συμβίες της, από κάτι σεξουαλικά πεινασμένους, τσομπάνηδες δημοσιογραφίσκους... εεε ληστές ήθελα να πω. Ας πρόσεχε. Αποκορύφωμα με το ομαδικό "ξεπαρτάλιασμα" του εξορκιστη που ηρθε μπας και συνεφέρει τις κουζουλές. Μεγαλες στιγμές. Κερασάκι στην τούρτα το εξαιρετικό και πολλά υποσχόμενο φινάλε. θέλετε και τίποτα άλλο?

Η ουσία είναι μία και ο μπακλαβάς γωνία. Το Images in a Convent είναι αυτό που υπόσχονται τα προιόντα ξυρίσματος γνωστής εταιρίας - ό,τι καλύτερο για τον άντρα.

Εναλλακτικός τίτλος - Γυναίκες καβλωμένες ποτέ νικημένες
Είδος ταινίας - απερίγραπτο
Πότε? - 1979
Πόσο? - καλέ ούτε που θα καταλάβετε για πότε τελείωσε
Μαχαλάς - Ιταλία φυσικά, πού αλλού?
Μάστορας - Joe D'Amato
Παίχτες - Paola Senatore, Marina Hedman, Paola Maiolini, Marina Ambrosini, Angelo Arquilla και τα περισσότερα κουνελάκια του Playboy της εποχής
Βαθμολογία - Υπεράνω

Δεν υπάρχουν σχόλια: